10 porad dla rodziców pierwszoklasistów

10 porad dla rodziców pierwszoklasistów

 

  1. Pozytywne nastawienie

Warto podczas rozmów z dzieckiem przedstawić mu szkołę jako miejsce dające różne możliwości: poznanie nowych kolegów i koleżanek, możliwość nabycia nowych umiejętności, wspólne zabawy. Ważne jest, żeby przekazać dziecku informacje pozytywne, wzbudzając w młodym uczniu ciekawość i chęć pójścia do szkoły. Mówienie o ograniczeniach i zakazach może doprowadzić do niechęci wobec szkoły, a nawet lęku przed nią. Pamiętaj: uczeń pozytywnie nastawiony łatwiej przyswaja wiedzę i umiejętności oraz szybciej przełamuje bariery komunikacyjne.

 

  1. Nie spieszcie się

Obudź dziecko możliwie wcześnie. Miejcie czas na spokojne przygotowanie się do wyjścia do szkoły. Pośpiech lub ponaglanie może wywoływać stres lub nadmierne pobudzenie malucha. Może wspólne śniadanie? To też bardzo dobry sposób na budowanie relacji z własnym dzieckiem.

 

  1. Pożegnajcie się serdecznie lecz możliwie krótko

Poranne rozstanie dziecka z rodzicem to jeden z tych trudnych momentów, któremu czasami towarzyszy płacz dziecka i niechęć zostania w szkole bez rodzica. Często jest to przypływ chwili, bez konkretnej przyczyny. Co więcej, jeszcze wychodząc z domu maluch chętnie maszerował do szkoły. Pomimo pękającego w takiej sytuacji serca rodzica warto mieć świadomość, że jest to okres przejściowy, a dziecko pozostaje pod opieką nauczyciela, który z wielką starannością zadba o to, aby Państwa maluchowi nie stała się krzywda. Może warto stworzyć jakiś własny rytuał przybijania „piątki” czy „żółwika” którym będziecie się Państwo żegnać, a później witać z dzieckiem? Drobne rytuały są tym, co pomaga budować zaufanie, w końcu to takie „nasze”.

 

  1. Tłumaczcie dziecku, co dzieje się w szkole

Bądźcie cierpliwi w stosunku do swoich pociech. Nie lekceważcie żadnych pytań, nawet tych, które wydają Wam się błahe. Dla Waszych dzieci mogą być ważne. Sami opowiadajcie o swoich czasach szkolnych (oczywiście pozytywnie). Dla Was - rodziców to również będzie miły powrót do wspomnień.

 

  1. Wypowiadajcie się pozytywnie o wychowawcy i nauczycielach

To bardzo ważne, żebyście poprzez pozytywne słowa budowali autorytet nauczyciela prowadzącego. W końcu to osoba, z którą Wasze dziecko będzie spędzać znaczną ilość czasu w szkole. Budowanie autorytetu wychowawcy pozwoli Waszym pociechom na większe zaufanie. Jeśli zajdzie taka potrzeba dziecko będzie miało odwagę powiedzieć nauczycielowi o swoim problemie, co pozwoli na natychmiastową reakcję.

 

  1. Powiedzieć dziecku kiedy i przez kogo zostanie odebrane ze szkoły

Pozwoli to Waszym pociechom spokojniej spędzić czas w szkole. Daje to poczucie kontroli co do miejsca i czasu. Sami też lubimy wiedzieć ile czasu zejdzie nam się w pracy, u lekarza czy w urzędzie. Warto przy tym pamiętać, że dziecko nie ma tak dobrze wykształconego poczucia czasu dlatego warto unikać określeń typu „niebawem”, czy „za jakiś czas”. Lepiej używać określeń typu „po obiedzie” czy określić konkretną godzinę. Ponadto określenie osoby odbierającej dziecko ze szkoły jest ważnym elementem bezpieczeństwa.

 

  1. Okazujcie zainteresowanie po powrocie dziecka ze szkoły

To ważny element okazywania swojego wsparcia i zainteresowania tym, jak Wasze dziecko spędziło czas w szkole. Pytania typu: co robiłeś, z kim się bawiłeś na przerwie, jak ma na imię Twój kolega/koleżanka z ławki, co było na obiad, co pani zadała jako pracę domową to tylko niektóre propozycje. Wymagajcie, żeby Wasze dziecko postarało się odpowiedzieć na Wasze pytania. Nie tylko jest to dla Was sposób na wyłapanie ewentualnych problemów, ale także maluch ćwiczy sposób wypowiadania się i wie, że musi zwracać uwagę na sytuacje szkolne, które go spotykają.

 

  1. Wspierajcie samodzielność Waszego dziecka

Dziecko wchodzące w rolę ucznia powinno przejąć podstawowe obowiązki z tym związane. Samodzielne pakowanie tornistra, samodzielne odrabianie pracy domowej, przebieranie się w strój na w-f, w miarę możliwości samodzielne noszenie tornistra. Oczywiście warto sprawdzić po swoim maluchu poprawność wywiązania się z obowiązków lecz nie wyręczać dziecka w nich. Młody człowiek wyrabia sobie w ten sposób pozytywną samoocenę stawiając czoła tym wyzwaniom i uczy się odpowiedzialności. Rozwija także tym samym umiejętność samodzielnego myślenia. Pamiętaj, dziecko w początkowym okresie edukacji przyswaja nie tylko wiedzę, ale także umiejętności takie jak systematyczność, pracowitość, zaangażowanie, dokładność, które są niezbędne w dalszym procesie edukacji.

 

  1. Stworzenie w domu miejsca do nauki

Postarajcie się wyodrębnić w pokoju miejsce do nauki dla Waszej pociechy. Biurko, wygodne krzesełko, lampka. Komfortowe warunki pracy sprawią, że dziecko chętniej będzie zasiadało do nauki nie zaniedbując przy tym swojego zdrowia. Posiadanie wyznaczonego miejsca do nauki pomaga w skupieniu się. Postarajcie się także, żeby w miarę możliwości podczas uczenia się czy wykonywania pracy domowej dziecko nie sięgało po telefon komórkowy. Ułatwi to dziecku koncentrację uwagi na wykonywanym zadaniu.

 

  1. Dziecko powinno wiedzieć jak się nazywa, znać swój adres i numer telefonu rodzica

To oczywiste względy bezpieczeństwa. W sytuacji zabłądzenia czy wystąpienia innego rodzaju problemu daje poczucie, że Wasze dziecko będzie potrafiło zgłosić się po pomoc.

 

To, jak będzie przebiegała adaptacja Państwa dziecka w szkole w dużym stopniu zależy także od Państwa, czyli rodziców. Tylko wzajemna współpraca wychowawców, pedagogów i rodziców daje pełny wachlarz możliwości do dobrego zaadoptowania się do warunków szkolnych jak również stabilne podłoże do nabywania wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszym rozwoju. Pamiętaj, zadaniem rodzica jest przygotować dziecko do drogi, a nie drogę dla dziecka.

 

                                                                                psycholog szkolny

                                                                                Łukasz Smółka

  

Opracowano na podstawie http://edukacja.slubice.pl/upload/File/SP1/Moje%20dziecko%20w%20I%20klasie.pdf