PROCEDURA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 1 IM. BOLESŁAWA CHROBREGO W PŁOŃSKU

PROCEDURA

POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 1

IM. BOLESŁAWA CHROBREGO

W PŁOŃSKU

 

 Podstawa Prawna:

 

-  Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 9 sierpnia 2017 r.

w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach  (Dz. U.   z dnia 25 sierpnia 2017r., poz. 1591)

 

- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z dnia 24 sierpnia 2017r.  poz. 1578)

 

- Art. 47 ust. 1 pkt 5 Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017r. poz. 59 i 949)

§1

Informacje ogólne:

 

  1. Szkoła udziela i organizuje uczniom oddziału przedszkolnego i klas I – VIII uczęszczającym do niej, ich rodzicom oraz nauczycielom pomoc psychologiczno-pedagogiczną na zasadach określonych w rozporządzeniach.

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną na terenie szkoły organizuje dyrektor, koordynuje pedagog szkolny we współpracy z wychowawcami klas.

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla uczniów danej klasy po zasięgnięciu opinii zespołu nauczycieli uczących w danej klasie oraz specjalistów planuje wychowawca klasy w porozumieniu z dyrektorem.

 §2

 

Przyczyny, powody, które kwalifikują ucznia do pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w szkole, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu placówki.
  2. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną w szkole wynika w szczególności z;

 

1) z niepełnosprawności;

2) z niedostosowania społecznego;

3) z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;

4) z zaburzeń zachowania lub emocji;

5) ze szczególnych uzdolnień;

6) ze specyficznych trudności w uczeniu się;

7) z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;

8) z choroby przewlekłej;

9) z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;

10) z niepowodzeń edukacyjnych;

11) z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i  kontaktami środowiskowymi;

12) z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

 §3

 

Komu i na jakich zasadach udzielana jest pomoc psychologiczno –pedagogiczna:

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w szkole uczniom, rodzicom uczniów i nauczycielom.

 

  1. Pomoc udzielana rodzicom i nauczycielom polega na wspieraniu ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów.

 

  1. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole udzielają uczniom: nauczyciele, oraz specjaliści wykonujący w  szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności pedagog, pedagog specjalny, logopeda, doradca zawodowy, terapeuta pedagogiczny.
  2. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne
    i nieodpłatne. Rodzice (opiekunowie prawni) uczniów wyrażają zgodę na udział ucznia w proponowanych dla niego zajęciach w formie pisemnej ( zał. Nr 1).

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być organizowana i udzielana we współpracy z:

1) rodzicami uczniów;

2) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, zwanymi dalej „poradniami”;

3) placówkami doskonalenia nauczycieli;

4) innymi  szkołami i placówkami;

5) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy:

1) ucznia;

2) rodziców ucznia;

3) dyrektora  szkoły;

4) nauczyciela lub specjalistów  prowadzących zajęcia z uczniem;

5) pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej;

6) poradni;

7) asystenta edukacji romskiej;

8) pomocy nauczyciela;

9) asystenta nauczyciela;

10) pracownika socjalnego;

11) asystenta rodziny;

12) kuratora sądowego;

13) organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

 §4

Formy pomocy:

 

  1. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

1) zajęć rozwijających uzdolnienia;

2) zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;

3) dydaktyczno – wyrównawczych;

4) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno – społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;

5) zajęć związanych z wyborem ścieżki kształcenia i zawodu;

6) zindywidualizowanej ścieżki kształcenia;

7) porad i konsultacji;

8) warsztatów.

 

  1. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom w formie: porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.

 

  1. Porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia prowadzą nauczyciele oraz specjaliści.

 

  1. Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele, specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć.

 

  1. Udział ucznia w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych i zajęciach specjalistycznych trwa do czasu zlikwidowania opóźnień w uzyskaniu osiągnięć edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego lub złagodzenia albo wyeliminowania zaburzeń stanowiących powód objęcia ucznia daną formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

 

6.Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia, rozwijających umiejętności uczenia się, zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, specjalistycznych, zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu  trwa 45 minut, zaś zajęć rewalidacyjnych 60 minut.

  1. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie w/w zajęć w czasie krótszym niż 45 minut, zachowując ustalony dla ucznia łączny tygodniowy czas tych zajęć.

 

8.Liczebność  uczniów na poszczególnych zajęciach wynika z zapisów zawartych w § 7-11 rozporządzenia w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach:

  1. a) Zajęcia rozwijające uzdolnienia - liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8;
  2. b) zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8;
  3. c) Zajęcia korekcyjno - kompensacyjne - liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5;
  4. d) Zajęcia logopedyczne – liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 4;
  5. e) Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno – społeczne - liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10, chyba że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami uczniów;
  6. f) Inne zajęcia o charakterze terapeutycznym - liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10.

 

 

  1. W przypadku szkoły podstawowej zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu uzupełniają działania szkoły w zakresie doradztwa zawodowego.

 

  1. 1. Dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych organizuje się zindywidualizowaną ścieżkę realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego oraz zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia, zwanej dalej „zindywidualizowaną ścieżką”.

 

  1. Zindywidualizowana ścieżka obejmuje wszystkie zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne, które są realizowane:

1) wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym oraz

2) indywidualnie z uczniem.

 

  1. Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie.

 

  1. Do wniosku o wydanie opinii, o której mowa w ust. 3, dołącza się dokumentację określającą:

1) trudności w funkcjonowaniu ucznia w oddziale przedszkolnym  lub szkole;

2) w przypadku ucznia obejmowanego zindywidualizowaną ścieżką ze względu na stan zdrowia – także wpływ przebiegu choroby na funkcjonowanie ucznia w oddziale przedszkolnym lub szkole oraz ograniczenia w zakresie możliwości udziału ucznia w zajęciach wychowania przedszkolnego lub zajęciach edukacyjnych wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym;

3) w przypadku ucznia uczęszczającego do oddziału przedszkolnego lub szkoły – także opinię nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, o funkcjonowaniu ucznia w oddziale przedszkolnym  lub szkole.

 

  1. Uczeń objęty zindywidualizowaną ścieżką realizuje w danej szkole program wychowania przedszkolnego lub programy nauczania, z dostosowaniem metod i form ich realizacji do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, w szczególności potrzeb wynikających ze stanu zdrowia.

 

  1. Na wniosek rodziców ucznia dyrektor szkoły ustala, z uwzględnieniem opinii, o której mowa w ust. 3, tygodniowy wymiar godzin zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z uczniem, uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej wychowania przedszkolnego, podstawy programowej kształcenia ogólnego.

 

  1. Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podejmują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w szkole.

 

  1. Zindywidualizowanej ścieżki nie organizuje się dla:

1) uczniów objętych kształceniem specjalnym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 127 ust. 19 pkt 2 ustawy;

2) uczniów objętych indywidualnym obowiązkowym rocznym przygotowaniem przedszkolnym albo indywidualnym nauczaniem zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 127 ust. 20 ustawy.

 

 §5

 

Udzielanie pomocy -  sposób postępowania:

 

  1. Za planowanie i organizację pomocy psychologiczno - pedagogicznej w danej klasie odpowiada wychowawca klasy.

 

  1. Wychowawcy, nauczyciele oraz specjaliści w szkole :

1) rozpoznają odpowiednio indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz indywidualne możliwości psychofizyczne uczniów, w tym ich mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia;

2) rozpoznają  przyczyny niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym bariery i ograniczenia utrudniające funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły;

3) podejmują  działania sprzyjające rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;

4)  współpracują z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz  oceny efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia  i planowania dalszych działań.

  1. W tym celu nauczyciele, w tym wychowawcy oraz specjaliści zatrudnieni w  szkole  prowadzą w szczególności:

 

1)  obserwację pedagogiczną, w trakcie bieżącej pracy z uczniami, mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

– trudności w uczeniu się, w tym w przypadku uczniów klas I–III szkoły podstawowej deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań,

– szczególnych uzdolnień,

2) wspomagają  uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.

 

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje się nie tylko dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania ale również dla tych, którzy posiadają opinię poradni, z tym, że przy planowaniu udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnienia się także zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach.

 

 

  1. Wychowawcy oddziału przedszkolnego i klas I – VIII przed rozpoczęciem roku szkolnego organizują spotkanie z zespołem nauczycieli uczących w danej klasie celem ustalenia liczby form i godzin organizowanej pomocy dla potrzebujących uczniów.

 

  1. W przypadku powstawania nowych oddziałów i klas wychowawcy do końca września organizują spotkanie z zespołem nauczycieli uczących w danej klasie oraz specjalistami celem ustalenia liczby form i godzin organizowanej pomocy dla potrzebujących uczniów.

 

 

  1. Dyrektor szkoły na podstawie  informacji od wychowawców klas zatwierdza formy, wymiar godzin, w którym poszczególne formy są realizowane oraz  okres udzielanej pomocy.

 

  1. W przypadku stwierdzenia w trakcie roku szkolnego, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, odpowiednio nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym wychowawcę klasy.

 

  1. Wychowawca klasy informuje innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem – jeżeli stwierdzi taką potrzebę (odpowiednio zał. Nr 2 lub Nr 3 Karta dostosowania wymagań edukacyjnych).

 

  1. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formach, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1–6, w trakcie roku szkolnego wychowawca klasy planuje i koordynuje udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej we współpracy ze szkolnym koordynatorem, w tym ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane. Szkolny koordynator informuje o podjętej decyzji dyrektora szkoły.

 

  1. W przypadku uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną specjaliści udzielający uczniom pomocy wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć

edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia. Wspólnie z nauczycielami oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

 

  1. W przypadku gdy z w/w. wniosków wynika, że mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia, dyrektor za zgodą rodziców ucznia występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.

 

  1. Wniosek o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia, zawiera informacje o:

1) rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwościach psychofizycznych ucznia oraz potencjale rozwojowym ucznia;

2) występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w szkole lub szczególnych uzdolnieniach ucznia;

3) działaniach podjętych przez nauczycieli  i specjalistów w celu poprawy funkcjonowania ucznia w szkole, formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi  w szkole lub okresie ich udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy;

4) wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia, o których mowa w ust. 11.

 

14. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej ustala dyrektor  szkoły, biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które w danym roku szkolnym mogą być przeznaczone na realizację tych form.

 

  1. Wychowawca klasy planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracuje z rodzicami ucznia, w zależności od potrzeb – z innymi nauczycielami i specjalistami, prowadzącymi zajęcia z uczniem, poradnią lub innymi osobami, o których mowa w § 3 pkt.5.

 

  1. W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w innej szkole, placówce o której mowa w art. 2 pkt 7 ustawy wychowawca klasy planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

 

  1. O ustalonych dla ucznia formach, wymiarze godzin i okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wychowawca informuje na piśmie rodziców  lub prawnych opiekunów ucznia w każdym semestrze bieżącego roku szkolnego(zał.

Nr 4 ).

 

  1. Nauczyciele i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno- pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z obowiązującymi przepisami.

 

  1. Dokumentacja z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom przechowywana jest w  gabinecie pedagoga.

 §6

 

Dokumentacja:

 

  1. Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w szkole opracowuje się Indywidualny Program Edukacyjno - Terapeutyczny (zał. Nr 5) w terminie:

- do dnia 30 września roku szkolnego w którym uczeń rozpoczyna od początku roku szkolnego kształcenie w oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej, szkole, albo

- 30 dni od dnia złożenia w oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej, szkole orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

 

  1. Program opracowywany jest po uprzednim dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia ( zał. Nr 6) uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia zawarte w orzeczeniu, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym specjalistyczną.

Program opracowuje zespół, który tworzą wychowawca, nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem.

 

  1. Program określa:

 

1) zakres i sposób dostosowania programu wychowania przedszkolnego oraz wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych  i możliwości psychofizycznych ucznia, w szczególności przez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy z uczniem;

 

2) zintegrowane  działania  nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, w tym w przypadku:

  1. ucznia niepełnosprawnego — zakres działań o charakterze rewalidacyjnym,
  2. ucznia niedostosowanego społecznie — zakres działań o charakterze resocjalizacyjnym,
  3. ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym — zakres działań o charakterze socjoterapeutycznym;

 

3) formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, ustalone przez dyrektora  szkoły zgodnie z przepisami prawa,

 

4) działania wspierające rodziców ucznia oraz w zależności od potrzeb zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży, również ze specjalnymi ośrodkami szkolno-wychowawczymi, młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi i młodzieżowymi ośrodkami socjoterapii,

 

5) zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia a w przypadku ucznia klasy VII i VIII szkoły podstawowej także zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego,

 

6) zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia w  realizacji  przez oddział przedszkolny w szkole podstawowej, szkole zadań, o których mowa w § 5 rozporządzenia w sprawie warunków  organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych,  niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym mianowicie:

 

  • realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;
  • stworzeniu warunków do nauki, dostosowaniu sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów;
  • w realizacji zajęć specjalistycznych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe,
  • w realizacji innych zajęć odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne  uczniów, w szczególności zajęć rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych;
  • integracji dzieci lub uczniów ze środowiskiem rówieśniczym, w tym z dziećmi lub uczniami pełnosprawnymi;
  • przygotowanie uczniów do samodzielności w życiu dorosłym.

 

7) w przypadku uczniów niepełnosprawnych – w zależności od potrzeb – rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji i kształcenia do rodzaju niepełnosprawności ucznia, w tym  w zakresie wykorzystywania technologii wspomagających to kształcenie;

 

8) w zależności od indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia wskazanych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego lub wynikających z wielospecjalistycznych ocen, o których mowa w ust. 4 lub 9 – wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne, które są realizowane indywidualnie z uczniem lub w grupie liczącej do 5 uczniów.

 

  1. W ramach zajęć rewalidacyjnych w programie należy uwzględnić w szczególności:
  • naukę orientacji przestrzennej i poruszania się oraz naukę systemu Braille’a lub innych alternatywnych metod komunikacji – w przypadku dziecka lub ucznia niewidomego;
  • naukę języka migowego lub innych sposobów komunikowania się w szczególności wspomagających i alternatywnych metod komunikacji – w przypadku ucznia niepełnosprawnego z zaburzeniami mowy lub jej brakiem
  • zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, w tym umiejętności komunikacyjne – w przypadku dziecka lub ucznia z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera.

 

  1. Program opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny.

 

  1. Rodzice ucznia otrzymują kopię wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia oraz programu.

 

  1. Zespół co najmniej dwa razy w roku szkolnym (przed klasyfikacją) dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania  ucznia  uwzględniając ocenę efektywności pomocy psychologiczno- pedagogicznej udzielanej uczniowi oraz w miarę potrzeb, dokonuje modyfikacji  programu. Oceny poziomu funkcjonowania dziecka lub ucznia i modyfikacji programu dokonuje się, w zależności od potrzeb, we współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną, a także za zgodą rodziców ucznia – z innymi podmiotami.

 

  1. Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia uwzględnia w szczególności:

1) indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia ucznia;

2) w zależności od potrzeb, zakres i charakter wsparcia ze strony nauczycieli, specjalistów, asystentów lub pomocy nauczyciela;

3) przyczyny niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu ucznia, w tym bariery i ograniczenia utrudniające funkcjonowanie i uczestnictwo ucznia w życiu przedszkolnym lub szkolnym, a w przypadku ucznia realizującego wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne indywidualnie lub w grupie liczącej do 5 uczniów, zgodnie ze wskazaniem zawartym w programie – także napotykane trudności w zakresie włączenia ucznia w zajęcia realizowane wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym oraz efekty działań podejmowanych w celu ich przezwyciężenia.

 

 

  1. Modyfikacji programu dokonuje się również po otrzymaniu przez ucznia orzeczenia o potrzebie nauczania indywidualnego.

 

  1. Pracę zespołu koordynuje wychowawca klasy danego ucznia. On powiadamia o terminach posiedzenia zespołu nauczycieli, specjalistów oraz dyrektora szkoły, sporządza protokoły spotkań zespołu. Jest odpowiedzialny za prowadzenie dokumentacji.

 

  1. W przypadku uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego nauczyciele i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględniają w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym, opracowanym dla ucznia wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem, zawarte w dokumentacji prowadzonej zgodnie z przepisami.

 

  1. Rodzice ucznia mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także

w opracowaniu i modyfikacji programu oraz dokonywaniu oceny, o której mowa w pkt. 7.

 

  1. Na wniosek wychowawcy dyrektor szkoły zawiadamia rodziców ucznia o terminie każdego spotkania zespołu i możliwości uczestniczenia w nim.( zał. Nr 7)

 

  1. W spotkaniach zespołu mogą także uczestniczyć:

1) na wniosek dyrektora szkoły przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, asystent lub pomoc nauczyciela,

2) na wniosek lub za zgodą rodziców  ucznia  inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista.

 

  1. Osoby biorące udział w spotkaniu zespołu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu, które mogą naruszać dobra osobiste ucznia, jego rodziców, nauczycieli, wychowawców lub specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, a także innych osób uczestniczących w spotkaniu zespołu, o których mowa w ust. 13 procedury.

 

  1. Dla ucznia posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej w tym specjalistycznej, wychowawca klasy opracowuje kartę dostosowania wymagań edukacyjnych i po zakończeniu każdego semestru dokonuje ewaluacji skuteczności podejmowanych w semestrze działań.

 §7

 

Zadania pedagoga, logopedy, doradcy zawodowego i terapeuty zatrudnionych w szkole:

 

  1. Zadania pedagoga i specjalistów zatrudnionych w szkole wynikają z zapisów zawartych w rozporządzeniu.  

§8

Załączniki do procedury (dostępne w sekretariacie i u pedagoga):

 

Załącznik Nr 1 : Zgoda rodziców na udział ucznia w zajęciach specjalistycznych w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole.

Załącznik Nr 2 : Karta dostosowania wymagań edukacyjnych dla ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej

Załącznik Nr 3 Karta dostosowania wymagań edukacyjnych dla ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną na podstawie obserwacji

Załącznik Nr 4:  Informacja dla rodziców o ustalonych dla ucznia formach i wymiarze godzin udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Załącznik Nr 5 Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny.

Załącznik Nr 6 : Arkusz wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia

Załącznik Nr 7:  Zawiadomienie rodziców o spotkaniu Zespołu ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole

Załącznik nr 8 : Wniosek rodziców o wydanie opinii wychowawcy/nauczyciela polonisty do celów diagnozy w poradni psychologiczno-pedagogicznej

Załącznik Nr 9 : Wniosek rodziców o diagnozę ucznia w poradni psychologiczno-pedagogicznej w kierunku specyficznych trudności w nauce.

 

 

Procedura obowiązuje z dniem wydania Zarządzenia w sprawie organizacji pomocy psychologiczno pedagogicznej.