Dojrzałość szkolna

DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA

 

            Ocena dojrzałości szkolnej obejmuje kilka wymiarów: fizyczny, umysłowy, emocjonalny i społeczny. Kompleksowej oceny dokonują specjaliści, jednak warto również z perspektywy rodzicielskiej dokonać obserwacji dziecka, by ewentualnie wesprzeć je w sprostaniu wymaganiom szkolnym.

            W sferze fizycznej warto zwrócić uwagę na ogólną kondycję dziecka i jego stan zdrowia. Zadbać o higieniczny tryb życia, właściwe odżywianie, odpowiednią ilość snu i odpoczynku, rozwijać sprawność manualną i graficzną.

            Dojrzałość umysłowa obejmuje wiedzę ogólną, koncentrację uwagi, pamięć, spostrzeganie, myślenie, wnioskowanie, liczenie, umiejętność wypowiadania się. Warto rozbudzać w dziecku ciekawość świata i otwartość na nowe doświadczenia.

            Radzeniu sobie w szkole sprzyja umiejętność rozpoznawania i nazywania uczuć własnych i przeżywanych przez inne osoby, co umożliwia nawiązywanie relacji, więzi wśród rówieśników. Konieczny jest również pewien poziom samokontroli.

            Dojrzałość społeczna polega na znajomości reguł postępowania wobec innych, szacunku do siebie i innych osób, samodzielności adekwatnej do wieku. 

            Rodzice, jako osoby dziecku najbliższe mogą w najbardziej naturalny sposób, poprzez zwyczajne, codzienne czynności prowadzić je ku dojrzałości.

 

                                                                                          Opracowała Małgorzata Cybulska za dr Martą Rzadkiewicz

Wychowanie nastolatka

WYCHOWANIE NASTOLATKA

  

Wiek dorastania jest okresem bardzo trudnym zarówno dla dzieci, jak i dla rodziców. U adolescentów to czas burzy hormonalnej, buntu, ogromnego znaczenia grupy rówieśniczej, dążenia do autonomii i niezależności od opiekunów.

Zbudowanie bliskich, ciepłych relacji pomiędzy rodzicami a dziećmi na tym etapie, bez właściwego ich kształtowania we wcześniejszych okresach rozwoju jest już dużym wyzwaniem.

Kwestią zasadniczą jest tworzenie właściwej atmosfery i klimatu do rozwoju dla młodego człowieka, budowanie przewidywalnej rzeczywistości pełnej miłości i troskliwości.

Korzenie i skrzydła-to obrazowe porównanie tego, co powinna podarować rodzina w procesie wychowawczym.

Akceptacja i czas

Akceptuj dziecko, mimo jego wad, słabości i ograniczeń, gdyż mamy je wszyscy. Spędzaj z nim czas, bądź dostępny, zainteresowany jego sprawami,  buduje to jego poczucie przynależności.

Największym sprzymierzeńcem w wychowaniu jest czas na zwyczajną rozmowę. W zbyt wielu rodzinach jedynymi momentami, w których dochodzi do dialogu między rodzicami a dziećmi, są te, gdy nastolatki czegoś chcą od rodziców lub gdy opiekunowie muszą dyscyplinować, manifestować swój autorytet. A czasu trzeba tyle, aby rozmowa mogła pojawiać się w sposób naturalny.

Czytaj więcej: Wychowanie nastolatka

Rada Rodziców

Rada rodziców 2017/2018

Arkadiusz Rydzewski - przewodniczący

Małgorzata Brzozowska - zastępca

Edyta Zielińska - sekretarz

Komisja Rewizyjna:

Iwona Sobocińska

Joanna Sawko

Małgorzata Szałkowska